Swianiewicz Stanisław

Stanisław Swianiewicz – ur. 7 listopada 1899 r. w Dyneburgu na Łotwie, zm. 22 maja 1997 r. w Londynie, polski uczony, profesor ekonomii, prawnik, pisarz i sowietolog. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1920 roku był w składzie oddziału, który wziął udział w tzw. buncie Żeligowskiego. Po agresji ZSRS na Polskę znalazł się w obozie w Kozielsku. Jeden z ocalałych ze zbrodni katyńskiej. Pozostawiono go w pociągu na stacji w Gniezdowie, gdzie przez mały otwór pod sufitem wagonu obserwował, jak wyprowadzonych umieszczano w autobusach z zamalowanymi oknami i wywożono dalej w nieznanym mu wówczas celu.

Był następnie więziony w łagrze, jako świadek zbrodni katyńskiej nie podlegał amnestii po układzie Sikorski-Majski. Dzięki staraniom władz na uchodźstwie został zwolniony. W 1944 roku na specjalnym spotkaniu przedstawił ambasadorowi Wielkiej Brytanii przy Rządzie RP na uchodźstwie zeznania w sprawie zbrodni katyńskiej. Po wojnie zamieszkał w Londynie.