Płużański Tadeusz

Tadeusz Płużański ps. „Tadeusz Radwan” – ur. 15 sierpnia 1920 r. w Miechowie, zm. 16 sierpnia 2002 r. w Warszawie, uczestnik kampanii wrześniowej, członek TAP, więzień obozu Stutthof (był jednym z najdłużej przebywających w obozie) i więzień stalinowski, historyk filozofii, pisarz, pedagog. Współpracował z Witoldem Pileckim w konspiracji antykomunistycznej. We wrześniu 1946 roku wprowadził do grupy Witolda Pileckiego Leszka Kuchcińskiego, swojego znajomego z czasów konspiracji w TAP i jak się później okazało podwójnego agenta, który przyczynił się do zdekonspirowania wszystkich współpracowników rotmistrza Pileckiego.

Tadeusz Płużański został aresztowany dnia 6 maja 1947 roku. Podczas śledztwa był bity, torturowany fizyczne i psychiczne przez Józefa Różańskiego, a także Eugeniusza Chimczaka i Adama Humera. W pokazowym procesie grupy Witolda Pileckiego otrzymał wyrok podwójnej kary śmierci, zamienionej później na dożywocie. Na wolność wyszedł w 1956 roku. Ojciec Tadeusza M. Płużańskiego, dziennikarza i historyka.