Kalinowski Wincenty Konstanty

Wincenty Konstanty Kalinowski herbu Kalinowa – ur. 21 stycznia/2 lutego 1838 r. w Mostowlanach, zm. 10 marca/22 marca 1864  r. w Wilnie, rewolucjonista, uczestnik Powstania styczniowego, bohater narodowy Białorusi, Litwy i Polski. Pochodził z ubogiej rodziny ziemiańskiej. W 1855 roku wyjechał do Moskwy, gdzie studiował prawo. Po paru latach przeniósł się do Petersburga, gdzie zaangażował się w konspirację wymierzoną w carat. W 1860 roku powrócił w rodzinne strony i zajmował się pracą rewolucyjną.

Zaczął wydawać pismo „Mużyckaja Prauda”, jedno z pierwszych czasopism w języku białoruskim oraz dwa inne w języku polskim. Po wybuchu Powstania styczniowego zaangażował się w tworzenie Prowincjonalnego Komitetu Litewskiego w Wilnie i objął funkcję komisarza Rządu Narodowego na województwo grodzieńskie. Wkrótce awansował na Komisarza Pełnomocnego na Litwę. Został zdradzony przez jednego ze swoich żołnierzy i uwięziony w Wilnie, gdzie napisał „Zapiski spod szubienicy”. Został skazany na śmierć przez powieszenie.

« Powrót do Leksykonu