Sołowiejczyk Orko

Orko Sołowiejczyk – urodzony 20 października 1865 roku w Mariampolu i zmarły 31 października 1942 roku w Warszawie, polski lekarz-chirurg żydowskiego pochodzenia. Orko Sołowiejczyk 26 stycznia 1893 roku zdobył stopień lekarza, wraz z wyróżnieniem (pochwałą – cum eximia laude) na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Następnie od 1893 roku do 1895 był nadetatowym asystentem w Klinice Chirurgii Szpitalnej. W roku 1898 został asystentem w Szpitalu Starozakonnych w Warszawie, a tego samego roku, 27 listopada, zdobył tytuł doktora na Uniwersytecie Warszawskim.

Pracował w tym szpitalu, aż do 1934 roku (z przerwą na I wojnę światową – służył wówczas jako chirurg szpitali polowych). Orko Sołowiejczyk otworzył także w 1907 roku prywatną klinikę, gdzie leczył również pacjentów ze schorzeniami ginekologicznymi, tam też później mieściło się jego mieszkanie. W trakcie II wojny światowej Orko Sołowiejczyk został umieszczony w getcie warszawskim, gdzie zmarł 31 października 1942 roku i został pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej.

« Powrót do Leksykonu