Tooltip Categories: Miejscowości

Krakowiec  – miasto w obwodzie lwowskim na Ukrainie. Prawa miejskie miejscowość uzyskała w 1520. W 1590 Aleksander Ostrogski wybudował zamek obronny. Początkowo własność rodziny Fredrów, następnie Bełzeckich i Cetnarów. Po rozbiorach Polski własność książąt lotaryńskich, następnie hrabiów Potockich i książąt Lubomirskich, a od końca XIX do II wojny światowej – hrabiów Łubieńskich. .

Kozowa – miasto w obwodzie tarnopolskim na Ukrainie. Po raz pierwszy wzmiankowane w 1410 roku jako własność rodziny Potockich. W 1569 miejscowość uzyskała prawa miejskie.  W XVI wieku wzniesiono Zamek, który został zniszczony i spalony przez wojska tatarskie i tureckie podczas bitwy pod Podhajcami. W 1942 utworzono na terenie miejscowości getto dla ludności żydowskiej.

Kowel – miasto w obwodzie wołyńskim na Ukrainie. Założony na terenie Księstwa Halicko-Włodzimierskiego. Pierwsze wzmianki pochodzą z XIV wieku. W XIV wieku włączony do Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1518 roku miejscowość uzyskała prawa miejskie. Od 1795 w zaborze rosyjskim. Podczas I wojny światowej odbywały się w latach 1915–1916 w rejonie Kowla walki rosyjsko-austriackie. W okresie międzywojennym w granicach Polski.

Kosów – miasto w obwodzie brzeskim na Białorusi. Na przełomie X i XI wieku istniała w tym miejscu osada. Po raz pierwszy miejscowość wzmiankowana została w dokumencie z 1492 roku. Od III rozbioru Polski w granicach Rosji. W XIX wieku w rękach rodziny Pusłowskich. Podczas I wojny światowej miejscowość została zniszczona.  We wrześniu 1939 roku miejscowa ludność została poddana represjom. W […]

Korzec  – miasto w obwodzie rówieńskim na Ukrainie. Od XII wieku należał do księstwa halicko-włodzimierskiego. W XIV wieku włączony do Wielkiego Księstwa Litewskiego. Od 1793 w zaborze rosyjskim. W okresie międzywojennym w Polsce. W latach 1941–1944 pod okupacją niemiecką. W latach 1945–1991 w ukraińskiej SRR. W mieście znajdują się ruiny zamku książąt Koreckich z XV wieku, kościół parafialny z XVI–XVIII wieku.

Kopyczyńce – miasto w obwodzie tarnopolskim na Ukrainie. W latach 1340-1772 najpierw wieś następnie miasto  w województwie ruskim I Rzeczypospolitej. W 1564 miejscowość uzyskała nadanie praw miejskich. W 1651 odbyła się zwycięska bitwa pod Kopyczyńcami stoczona między armią polską, a połączonymi siłami kozacko-tatarskimi. W 1918 miasto znajdowało się w austriackim Królestwie Galicji i Lodomerii.

Komarno – miasto w obwodzie lwowskim na Ukrainie. Prawa miejskie miejscowość uzyskała w 1473 roku. Początkowo własność prywatna (od 1590 Jana Ostroroga, następnie Wiśniowieckich, Ogińskich, Lanckorońskich). W 1648 bezskutecznie oblegana przez Kozaków w czasie powstania Bohdana Chmielnickiego. W 1672 miał miejsce zwycięstwa Jana Sobieskiego nad Tatarami. Od 1772 w zaborze austriackim. Od końca XIX wieku połączenie kolejowe z Lwowem i […]

Kołomyja – miasto w obwodzie iwanofrankowskim na Ukrainie. Wzmiankowana po raz pierwszy w 1240 roku. Początkowo należała do Księstwa Halicko-Wołyńskiego. W XIV wieku włączona do Polski. W 1424 miejscowość uzyskała prawa miejskie. Od 1772 w zaborze austriackim. W latach 1914–1917 walki rosyjsko-austriackie. W latach 1919-1945 w Polsce. Na przełomie września i października 1941 Niemcy zamordowali około 500 Żydów.

Kobryń – miasto w obwodzie brzeskim na Białorusi. We wczesnym średniowieczu istniała w tym  miejscu osada słowiańska. Od XIV wieku w Wielkim Księstwie Litewskim. W latach 1404–1519 stolica księstwa. W XVI wieku należał do królowej Bony i Anny Jagiellonki. W latach 1589–1766 na prawie magdeburskim. Od 1795 w zaborze rosyjskim. W 1812 odbyła się zwycięska bitwa wojsk rosyjskich. W okresie międzywojennym […]