Gawronik Aleksander

Aleksander Gawronik – ur. 30 sierpnia 1948 r. w Poznaniu, polski przedsiębiorca, polityk, senator III kadencji. Działał w ZMS, w 1966 roku ukończył Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu-Leninizmu. W okresie PRL był aktywistą PZPR i etatowym pracownikiem SB, a także tajnym współpracownikiem wywiadu PRL. W 1977 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po złożeniu legitymacji partyjnej w 1978 został zwolniony z funkcji dyrektora przedsiębiorstwa państwowego. Prowadził szereg drobnych przedsiębiorstw, był też tzw. cinkciarzem, czyli nielegalnym handlarzem walutą.

16 marca 1989, w trzy dni po podpisaniu przez rząd Mieczysława Rakowskiego decyzji o otwarciu kantorów, uruchomił w wielu miejscach na granicy zachodniej pierwszą w Polsce sieć punktów wymiany walut. W 1990 roku znalazł się na 1. miejscu na liście 100 najbogatszych Polaków tygodnika „Wprost”. Założył też firmę ochroniarską „Sezam”. W 1991 roku został zarządzającym spółką Art-B, wcześniej kierowaną przez zbiegłych z Polski Bogusława Bagsika i Andrzeja Gąsiorowskiego. W 1993 roku rozpoczął się jego proces za nieprawidłowości w zarządzaniu Art-B,był już wówczas senatorem i Senat odmówił uchylenia mu immunitetu.

W 2001 roku został aresztowany za nieprawidłowości w spółce ItalmarCa handlującej papierosami. W 2004 roku został skazany na dziewięć lat pozbawienia wolności za wyłudzenia podatku VAT. Po pięciu latach warunkowo wyszedł na wolność. W 2014 roku zatrzymany w związku z zamiarem przedstawienia mu zarzutu podżegania do zabójstwa dziennikarza Jarosława Ziętary.

« Powrót do Leksykonu