Wierusz-Kowalski Alfred

Alfred Wierusz-Kowalski (ur. 11 października 1849 w Suwałkach, zm. 16 lutego 1915 w Monachium) – polski malarz, przedstawiciel realizmu i szkoły monachijskiej.

Uczył się rysunku w Kaliszu od Stanisława Barcikowskiego, następnie w Klasie Rysunkowej w Warszawie pod okiem Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego oraz Rafała Hadziewicza. Ukończył także ASP w Dreźnie i doszkalał się w Monachium u Aleksandra Wagnera i Józefa Brandta. Posiadał w Monachium własną pracownię i błyskawicznie zyskał uznanie miejscowych koneserów sztuki. Malował sceny rodzajowe, sceny z polowań i wilki polujące na ludzi lub stojące samotnie w zimowej scenerii. Tworzył także obrazy o tematyce historyczno-batalistycznej, jak i o egzotycznej tematyce arabskiej. Wiele razy wystawiał swoje dzieła w galeriach całego ówczesnego świata artystycznego, także w kraju. Do końca swojego życia był szalenie popularnym i rozchwytywanym autorem obrazów. Był dziadkiem Joanny Wierusz-Kowalskiej i ojcem Czesława Wierusz-Kowalskiego, spoczywa na Powązkach w Warszawie.

« Powrót do Leksykonu