Labuda Barbara

Barbara Lidia Labuda z domu Ciesielska (ur. 19 kwietnia 1946 w Żmigrodzie) – polska polityk, działaczka opozycji demokratycznej w czasach PRL. Posłanka na Sejm X kadencji PRL, I i II kadencji RP, minister w Kancelarii Prezydenta RP.

Absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego (1970), a następnie uzyskała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych (1984). W drugiej połowie lat 70. współpracowała z Komitetem Obrony Robotników. W 1980 wstąpiła do „Solidarności”. W 1989 została posłanką na Sejm kontraktowy z poparciem Komitetu ObywatelskiegoSolidarność”. W 1991 i 1993 uzyskiwała ponownie mandat poselski z ramienia Unii Demokratycznej. W 1994 została członkiem Unii Wolności. Odeszła z niej rok później, popierając w drugiej turze wyborów prezydenckich w 1995 Aleksandra Kwaśniewskiego. Do 1997 pozostawała posłem niezrzeszonym. Od 1995 do 2005 pełniła funkcję ministra w Kancelarii Prezydenta RP. Pod koniec drugiej kadencji Aleksandra Kwaśniewskiego została powołana na urząd ambasadora RP w Luksemburgu. Została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011).

 

« Powrót do Leksykonu

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *