Kettler Gotthard

Gotthard Kettler – urodzony w 1517 lub 1518 roku na zamku Eggeringhausen i zmarły 17 maja 1587 r. w Mitawie mistrz krajowy zakonu krzyżackiego (1559-1561), gubernator Inflant (1561-1565), książę Kurlandii i Semigalii (1561-1587) oraz założyciel dynastii pod swoim nazwiskiem. Jego bratem był biskup Munster, Wilhelm Kettler.

Kettler rządził w Inflantach w okresie wojny domowej, potęgowanej przez szerzącą się Reformację, oraz najazdy Iwana IV Groźnego – Kettler przeprowadził przeciwko niemu nieudaną kontrofensywę w 1559 roku. Za jego czasów wybuchło w Inflantach powstanie Estończyków, co poskutkowało przejęciem Estonii przez Danię i Szwecję. Na skutek niepowodzeń Kettler powrócił do sojuszu z królem polskim, Zygmuntem II Augustem i oddał się pod opiekę Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1561 roku zgodził się na sekularyzację Inflant i ich inkorporację do Korony i Litwy oraz przeszedł na luteranizm. 5 marca 1562 roku złożył w Rydze Zygmuntowi II Augustowi hołd lenny – w zamian nadano mu w posiadanie Kurlandię i Semigalię. Gotthard Kettler został także gubernatorem Inflant. Brał udział jako lennik króla polskiego w wojnie z Rosją, a 5 sierpnia 1579 roku złożył w obozie pod Połockiem hołd lenny Stefanowi Batoremu.

Jako lennik Królestwa Polskiego prowadził w Inflantach rządy absolutne, był mecenasem i pionierem przemysłu i handlu oraz nieustannie był skonfliktowany z inflancką szlachtą, która chciała wymusić na nim przywileje. W młodości Gotthard Kettler został oddany do stanu duchownego, w 1538 roku wstąpił do Zakonu Kawalerów Mieczowych, był następnie komturem w Dyneburgu, od 1557 roku pełnił ten sam urząd w Fellin. W 1559 roku Gotthard Kettler został wybrany na urząd mistrza Zakonu Krzyżackiego.

« Powrót do Leksykonu