Michnik Helena

Helena Michnik – ur. 19 lipca 1903 r. w Krakowie jako Hinde Michnik, zm. 1969 r. w Warszawie – polska działaczka ruchu komunistycznego, nauczycielka i historyczka. Urodziła się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Na Uniwersytecie Jagiellońskim ukończyła historię i filologię klasyczną, doktorat z historii uzyskała w 1926 roku. Działała w Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Życie”. Była współorganizatorką komunistycznej organizacji pionierskiej im. Lenina w Polsce.

Od około 1936 roku żyła w nieformalnym związku z poznanym we Lwowie Ozjaszem Szechterem. Wspólnie z nim wychowywała jego syna z wcześniejszego małżeństwa z Sabiną Chatz – Jerzego oraz swojego syna z wcześniejszego związku – Stefana Michnika. Matka Adama Michnika. Jej synom nadano nazwisko matki ze względu na brak formalizacji jej związku z Ozjaszem Szechterem. Po ataku Niemiec na ZSRS w czerwcu 1941 roku wraz z Ozjaszem Szechterem i dziećmi udała się do Kotliny Fergańskiej. W Namanganie została nauczycielką w szkole dla uchodźców polskich. Po rozpoczętej pod koniec 1943 roku wędrówce z Armią Andersa przez Azję Środkową, Irak, Iran i Palestynę razem z synami dotarła do Europy Zachodniej, skąd wróciła do Polski pod koniec 1945 roku.

Po 1945 roku wykładała w szkole KBW podległej MBP. Później była nauczycielką historii i autorką podręczników szkolnych.

« Powrót do Leksykonu