Koziełł-Poklewski Jan

Jan Koziełł-Poklewski – ur. 1837 r. w Serweczu Wielkim, zm. 7 maja 1896 r. w Bobrujsku, pułkownik w Powstaniu styczniowym, dowódca III Korpusu wojsk powstańczych, komendant Warszawy. Studiował na Akademii Inżynierów Wojskowych, gdzie zetknął się z radykalnymi działaczami kółek oficerskich: Jarosławem Dąbrowskim i Zygmuntem Sierakowskim. W 1859 roku wziął dymisję z rosyjskiego wojska i wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował studia wojskowe. Tam zetknął się z Ludwikiem Mierosławskim.

W Powstaniu styczniowym, od kwietnia 1863 roku przebywał w Warszawie, gdzie wszedł do Wydziału Wojny Rządu Narodowego jako referent. W czerwcu został komendantem wojskowym miasta Warszawy. Po upadku Powstania styczniowego udał się do Paryża. W 1872 roku wrócił do kraju, został jednak wbrew obietnicom Rosjan aresztowany i skazany na wieloletnie zesłanie do Ałma-Aty.