Baranowska Janina
Janina Baranowska – ur. 28 października 1925 roku w Grodnie – polska malarka emigracyjna. Po wybuchu II wojny światowej tułała się wraz z matką po sowieckich obozach jenieckich, próbując dostać się na zachód. Po uwolnieniu w 1941 roku z kołchozu w Dworańsku w Kazachstanie zamieszkała z matką w Akitiubińsku gdzie pracowała jako pomocnica stolarza.
W 1942 zgłosiła się w Uzbekistanie ochotniczo do Armii Polskiej, z którym przeszła Bliski Wschód, ukończyła w Palestynie kurs samochodowy i uczyła się w polskiej szkole. Uczyła się rysunku u Wlastimila Hofmana, w Egipcie ukończyła kurs łączności. W 1845 roku została ewakuowana do Wielkiej Brytanii, zamieszkała w Szkocji, w Edynburgu. Następnie w Londynie rozpoczęła studia malarskie, chodziła na wykłady Mariana Bohusza-Szyszko. Była także sekretarzem, a następnie prezesem Zrzeszenia Artystów Plastyków Polskich. Zajmowała się malarstwem abstrakcyjnym, refleksyjnym, pejzażami i postaciami ludzkimi.
« Powrót do Leksykonu