Dąbrowski Jarosław

Jarosław Dąbrowski – ur. 13 listopada 1836 r. w Żytomierzu, zm. 23 maja 1871 r. w Paryżu, polski działacz niepodległościowy. Przez cztery lata służył w wojsku rosyjskim walcząc z powstańcami czerkieskimi na Kaukazie. W latach 1859–1861 studiował w Mikołajewskiej Akademii Sztabu Generalnego w Petersburgu, po ukończeniu której otrzymał stopień sztabskapitana i przydział do 6 Dywizji Piechoty stacjonującej w Warszawie. W maju 1862 roku został powołany do Komitetu Miejskiego jako naczelnik Warszawy.

Stał się jednym z przywódców frakcji czerwonych. Przyjął pseudonim „Łokietek”. Podlegało mu ok. 4 tys. spiskowców. Był inicjatorem i faktycznym organizatorem Komitetu Centralnego Narodowego, wprost dążył do Powstania styczniowego. został aresztowany 14 sierpnia 1862 roku. Dwa lata więziony był w X. Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. 10 listopada 1864 roku został skazany na 15 lat katorgi. W drodze na Sybir zbiegł z więzienia przejściowego w Moskwie i od 1865 roku przebywał na emigracji we Francji.

« Powrót do Leksykonu