Putrament Jerzy

Jerzy Putrament – ur. 14 listopada 1910 r. w Mińsku, zm. 23 czerwca 1986 r. w Warszawie, polski pisarz, poeta, publicysta, działacz polityczny, członek Młodzieży Wszechpolskiej, Obozu Wielkiej Polski, agent NKWD, po wojnie ambasador Polski w Paryżu, tajny współpracownik UBP. Początkowo działał w Młodzieży Wszechpolskiej, był nawet wiceprezesem tej organizacji, jednak w połowie lat 30. przeszedł na pozycję komunisty-internacjonalisty. Po wybuchu wojny znalazł się we Lwowie, gdzie działał w kolaboracyjnym z sowietami Związku Pisarzy. Publikował swoje artykuły na łamach „Czerwonego Sztandaru” oraz „Nowych Widnokręgów”.

Po zaatakowaniu ZSRS przez Niemcy ewakuował się do Moskwy, gdzie spędził wojnę aż do wyzwolenia jego rodzinnego Wilna w lipcu 1944 roku. Współtwórca Związku Patriotów Polskich i 1 Armii Wojska Polskiego, oficer oświatowo-polityczny I Dywizji im. T. Kościuszki. W 1944 roku Putrament został wysłany przez płk. Zygmunta Berlinga do Wilna, by namawiać członków AK do wstępowania do 1 Armii Wojska Polskiego. Po wojnie był w latach 1947–1950 ambasadorem PRL w Paryżu, gdzie we współpracy z UB zajmował się rozpracowywaniem polonii francuskiej i brytyjskiej. Nadzór nad jego pracą sprawował Jakub Berman.

Jak podaje Leszek Szymowski w książce „Media wobec bezpieki”, zajmował się też od 1949 roku rozpracowaniem Stanisława Cata Mackiewicza. Następnie pracował w Zarządzie Głównym Związku Literatów Polskich, gdzie w okresie stalinowskim sprawował faktyczną władzę. Z tamtego czasu w archiwach IPN zachowała się ponad setka jego donosów. Był członkiem PPR, a następnie PZPR. W latach 1952–1961 poseł na Sejm PRL I i II kadencji z ramienia PZPR.