Feldman Józef
Józef Feldman – ur. 14 stycznia 1913 r. w Warszawie, polski prokurator, polityk i żołnierz żydowskiego pochodzenia, pułkownik Wojska Polskiego, zastępca Naczelnego Prokuratora Wojskowego do spraw szczególnej wagi. W 1934 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Na studiach był członkiem Związku Młodzieży Socjalistycznej „Pochodnia”. Po agresji Niemiec na Związek Sowiecki znalazł się w ZSRS. 18 grudnia 1943 roku wstąpił do 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRS.
W grudniu 1945 roku został pełniącym obowiązki oficera śledczego w Wojskowej Prokuraturze Okręgowej nr VII w Lublinie. W listopadzie 1946 roku objął funkcję podprokuratora, szybko piął się po szczeblach kariery i w czerwcu 1947 roku objął stanowisko prokuratora Wojskowej Prokuratury Rejonowej w Lublinie, gdzie pracował do listopada 1948 roku. 2 listopada 1948 roku został szefem Wydziału VI Departamentu Sprawiedliwości Ministerstwa Obrony Narodowej.
2 listopada 1950 roku został mianowany zastępcą Naczelnego Prokuratora Wojskowego. Funkcję pełnił do 29 lipca 1955 roku. W 1953 roku otrzymał awans na stopień pułkownika. Komisja Mazura w swoim sprawozdaniu z 1957 roku obciążyła Feldmana odpowiedzialnością za wiele czynów związanych z nadużyciem władzy. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w niedalekiej odległości od masowych, anonimowych grobów do śmierci, których się przyczynił.
« Powrót do Leksykonu