Kołodziej Józef

Józef Kołodziej – ps. „Wichura” urodził się 25 kwietnia 1921 roku w Bierach koło Pszczyny. W czasie okupacji mieszkał na terenach Rzeczpospolitej Polskiej włączonych do III Rzeszy. Został powołany w 1944 roku do służby w Wehrmachcie. Po zakończeniu działań wojennych wrócił w rodzinne strony, w czerwcu 1945 roku z oddziałem Narodowych Sił Zbrojnych. Został członkiem sztabu ds. propagandy Zgrupowania Partyzanckiego kpt. Henryka Flame „Bartka”. W marcu 1946 roku „Wichura” otrzymał awans na stopień sierżanta. W kwietniu 1946 roku został skierowany do oddziału „Starego”, nad którym po śmierci dowódcy grupy przejął dowodzenie.

1-3 maja 1946 brał udział w zlocie oddziałów Zgrupowania na Baraniej Górze i wraz ze swoim oddziałem w defiladzie Zgrupowania NSZ w Wiśle. Aresztowany w akcji UBP mającej na celu likwidację Zgrupowania NSZ w Beskidach. 14 grudnia Wojskowy Sąd Rejonowy w Katowicach na sesji wyjazdowej w Będzinie skazał Kołodzieja na karę śmierci, utratę praw publicznych na zawsze i przepadek całego mienia. Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski. Wyrok wykonano 31 grudnia 1946 roku w Katowicach, w więzieniu przy ul. Mikołowskiej. W chwili śmierci miał 25 lat.

« Powrót do Leksykonu