Zadzierski Józef

Józef Zadzierski ps. „Wołyniak” – urodzony 5 września 1923 r. w Kostopolu, zm. 28/29 grudnia 1946 r. w Szegdach, żołnierz Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” , członek NOW, żołnierz oddziału Franciszka Przysiężniaka ps. „Ojciec Jan”, dowódca oddziału partyzanckiego NOW, Żołnierz Wyklęty. Od kwietnia 1944 roku jego oddział walczył z grupami UPA. Umożliwił Sowietom zdobycie opuszczonego przez Niemców Leżajska, został za to prawdopodobnie odznaczony przez Rosjan.

23 września 1944 roku został aresztowany przez NKWD i osadzony w więzieniu na Zamku w Rzeszowie, skąd później został przeniesiony do obozu w Bakończycach. Po ucieczce z obozu powrócił w okolice Leżajska i Kuryłówki, gdzie założył oddział partyzancki, który likwidował przestępców i tajnych współpracowników MO, UB i KBW, a także pacyfikował ukraińskie wsie współpracujące z UPA. W nocy z 11 na 12 listopada 1946 roku w rejonie Tarnawca, podczas pacyfikacji Zasania przez oddziały KBW i wojska, został ranny w rękę, w którą wdała się gangrena. Nie widząc wyjścia z sytuacji w nocy z 28 na 29 grudnia 1946 roku popełnił samobójstwo.

« Powrót do Leksykonu