Lubliniec

Lubliniec (niem. Lublinitz, Loben, pol. hist. Lublin Śląski) – miasto w województwie śląskim.

Miasto położone jest nad rzekami Lublinicą oraz Małą Panwią. Historycznie leży na Górnym Śląsku. Nazwa Lublińca wywodzi się od polskiego słowa „lubić”. Lubliniec został założony na szlaku handlowym z Wrocławia do Krakowa prawdopodobnie w 1272 r. przez księcia Władysława I opoolskiego. Prawa miejskie uzyskał w 1300 roku, trafiając jednocześnie pod zwierzchnictwo Czech. Na początku XV wieku zdobyty przez wojska królewskie Władysława Jagiełły. W wyniku trzech wojen śląskich w 1742 roku Lubliniec przeszedł wraz z większością Śląska z Monarchii Habsburskiej w granice Prus. 20 marca 1921 roku odbył się plebiscyt na Górnym Śląsku. W powiecie Lubliniec 47% z głosujących opowiedziało się za Polską, a 53% za Niemcami. W czasie III powstania śląskiego Lubliniec został zajęty przez powstańców. Ostateczne Lubliniec znalazł się w granicach państwa polskiego. W czasie agresji niemieckiej na Polskę miasto zostało zdobyte przez oddziały hitlerowskie. W latach 1942-1944 w szpitalu neuropsychiatrycznym hitlerowscy oprawcy przeprowadzali eksperymenty medyczne na umysłowo opóźnionych dzieciach. Wskutek tego śmierć poniosło 194 dzieci w wieku od 5 do 17 lat. Od 1945 roku miasto ponownie należy do Polski. Na obszarze miasta znajduje się Jednostka Wojskowa Komandosów, dziedzicząca tradycję 1 Samodzielnej Kompanii Commando, Batalionu Miotła, Batalionu Zośka oraz Batalionu Parasol.

« Powrót do Leksykonu