Naczelna Rada Adwokacka

Naczelna Rada Adwokacka (NRA) – organ samorządu zawodowego adwokatury w Polsce, posiadający osobowość prawną. Pierwszy raz została wybrana w marcu 1919 roku, dekretem Naczelnika Państwa w przedmiocie statutu tymczasowego Palestry Państwa Polskiego. Tworzą ją prezes i adwokaci wybrani przez Krajowy Zjazd Adwokatury oraz dziekani okręgowych rad adwokackich. Raz do roku składa Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej sprawozdanie z działalności adwokatury wraz z informacjami problemowymi, określa zasięg terytorialny izb adwokackich, zwołuje Krajowy Zjazd Adwokatury.

Do zakresu jej działania należą również m.in. reprezentowanie adwokatury, uchylanie sprzecznych z prawem uchwał, nadzór nad działalnością okręgowych rad adwokackich oraz nad kształceniem aplikantów przez te rady, jak również funkcje związane z postępowaniami dyscyplinarnymi.

« Powrót do Leksykonu