Nagroda im. Jerzmanowskich

Nagroda im. Jerzmanowskich – polska nagroda nazywana „polskim Noblem”, przyznawana za szczególne osiągnięcia w działalności naukowej, artystycznej oraz społecznej.

Nagrodę ustanowił swoim testamentem Erazm Jerzmanowski, a była ona przyznawana między 1915, a 1938 rokiem. Utworzono Fundację Nagród śp. Erazma i Anny małżonków Jerzmanowskich, a majątek organizacji szacowano na milion koron (wówczas odpowiadająca wartością 365 kg złota). Funkcjonowaniem fundacji miała zajmować się Akademia Umiejętności. Nagradzać miano katolików narodowości polskiej, którzy przynieśli swoją działalnością (na wspomnianych wcześniej polach) pożytek krajowi. W okresie międzywojennym wartość nagrody stanowiło 12 kg czystego złota i przyznawano ją co trzy lata.

Obecnie, od 2009 roku jej wartość wynosi 100 tys. PLN, a środki na ten cel pochodzą z funduszy województwa małopolskiego. Laureatami Nagrody im. Jerzmanowskich byli m.in. Henryk Sienkiewicz, Ignacy Jan Paderewski, Andrzej Zoll, Jerzy Owsiak i Adam Stefan Sapieha.

« Powrót do Leksykonu