Obóz przy ulicy Przemysłowej w Łodzi

Obóz prewencyjny dla młodych Polaków Policji Bezpieczeństwa w Łodzi – niemiecki obóz dla dzieci i młodzieży polskiej w wieku 6 do 16 lat, utworzony na obszarze wydzielonym z łodzkiego getta, zwany potocznie Kinder-KL Litzmannstadt. Główna brama wjazdowa do obozu znajdowałą się przy ulicy Przemysłowej. Obóz dla dzieci w Łodzi rozpoczął działalność 11 grudnia 1942 roku i funkcjonował do 19 stycznia 1945 roku, kiedy zakończyła się niemiecka okupacja w Łodzi.

Koncepcję powstania takiego obozu wysunął Heinrich Himmler, który chciał oddzielić młodzież polską od niemieckej. Obóz miał być miejscem przetrzymywania polskich dzieci i młodzieży przyłapanych na drobnych przestępstwach, bezdomnych, lub których rodzice zostali aresztowani albo straceni, a które Niemcy uważali za „dzieci terrorystów polskich”. Komendantem od momentu utworzenia do wyzwolenia był radca sądowy i szef policji kryminalnej w Łodzi, SS-Sturmbannführer Karl Ehrlich.

Wszystkie dzieci w wieku 8 do 16 lat uwięzione w obozie przy ulicy Przemysłowej, musiały pracować w warsztatach na terenie obozu. Nie znana jest dokładna liczba ofiar obozu, a najczęstszymi przyczynami śmierci były głodowe racje żywnościowe, praca ponad siły, fatalne warunki sanitarne i brutalne traktowanie młodocianych więźniów. W obozie nie były jednak wykonywane wyroki śmierci, nie było też komory gazowej i krematorium. Przez obóz przeszło co najmniej 12-13 tysięcy więźniów.

« Powrót do Leksykonu