Nakoniecznikoff-Klukowski Stanisław

Stanisław Nakoniecznikoff-Klukowski ps. „Kmicic” – ur. 27 grudnia 1898 r. w Warszawie, zm. 18 października 1944 r. w Częstochowie, major kawalerii Wojska Polskiego oraz pułkownik i komendant główny Narodowych Sił Zbrojnych. W czasie II wojny światowej początkowo był członkiem ZWZ-AK. Wskutek narastających aresztowań żołnierzy AK i bezczynności komendanta podokręgu doszło do rozłamu w lokalnych szeregach AK. Część sztabu podokręgu i szeregowych członków AK przeszło wówczas do tworzących się NSZ. AK potraktowała to jako dezercję.

Po scaleniu z AK doszło w NSZ do rozłamu. Zaczęły działać dwa dowództwa, jedno kierowane przez Albina Walentego Raka, a drugie, przeciwne scaleniu, pod kierownictwem Stanisława Nakoniecznikoffa. Mimo zaskoczenia wybuchem Powstania warszawskiego zgłosił się do walki. Po upadku Powstania warszawskiego wyszedł z miasta z ludnością cywilną. 18 października 1944 roku został mianowany komendantem głównym NSZ, jednak tego samego dnia został zamordowany przez swoich przeciwników, prawdopodobnie jednym z nich był Otmar Wawrzkowicz, członek Rady Politycznej NSZ.

« Powrót do Leksykonu