Pogonowski Stefan

Stefan Pogonowski – ur. 12 lutego 1895 r. w Domaniewie, poległ 15 sierpnia 1920 r. pod Radzyminem, porucznik piechoty Wojska Polskiego. Poległ w czasie bitwy warszawskiej, prowadząc do ataku I batalion 28 Pułku Strzelców Kaniowskich. Był to przełomowy moment bitwy, który odwrócił jej losy, jak zapisał gen. Żeligowski: „Pogonowski z batalionem odosobnionym, w miejscu najbardziej zbliżonym do tyłów nieprzyjaciela, uderzył nań w nocy pod Wólką Radzymińską, dzięki czemu nieprzyjaciel, który już doszedł do Kątów Węgierskich, czuł się zagrożony na swoich tyłach. W samorzutnej inicjatywie ś. p. kapt. Pogonowskiego leży wielkość jego czynu.

Według mego przekonania – w tym miejscu odwróciła się karta wojny, nastąpił przełom psychiczny u nas i u Rosjan. Od chwili tego natarcia rozpoczęły odwrót trzy zwycięsko i niepowstrzymanie dotąd idące brygady, a także 21. dywizja ze Słupna, odwrotem swym stwarzając chaos i zamieszanie. Pogonowski, wiedziony nadzwyczajnym instynktem, rozpoczął zwycięstwo 10. dywizji i 1.armii na przyczółku warszawskim”.

« Powrót do Leksykonu