Stołp

Stołp (wieża ostatecznej obrony, słup, bergfried, bergfrit) – średniowieczna wieża o znacznej wysokości (30–50 m) i dużej grubości murów (3–5 m).

Była budowana na planie koła, owalu, prostokąta lub wieloboku. Był to ostateczny punkt obrony podczas agresji nieprzyjaciela. Dolna część wnętrza wieży była sklepiona, przeznaczona zazwyczaj na więzienie, dostępna była tylko od góry. Charakterystyczną cechą tej konstrukcji było umieszczanie wejścia do stołpu tylko w wyższej kondygnacji, poprzez ganek prowadzący z murów lub połączenie z domem pana feudalnego, najczęściej znajdowało się na sporej wysokości, często nawet kilkunastu metrów.

« Powrót do Leksykonu