Świętopietrze

Świętopietrze (denar św. Piotra) – w średniowieczu opłata na rzecz papiestwa.

Była składana przez kraje uznające zwierzchnictwo lenne papieża (m.in.: Anglię, Danię, Norwegię, Szwecję). W Polsce przyjęcie świętopietrza wiąże się najczęściej z wydanym przez Mieszka I dokumentem Dagome iudex, poddającym państwo polskie pod opiekę Stolicy Apostolskiej. Świętopietrze płacone było przez władców, później (prawdopodobnie od XI w.) obciążono nim bezpośrednio ludność. Początkowo uiszczano je jako podymne, później jako pogłówne (wprowadzone oficjalnie po roku 1318, za cenę zgody Stolicy Apostolskiej na koronację Władysława I Łokietka). Od XIV w. świętopietrze pobierali kolektorzy kurii papieskiej. Przetrwało do reformacji, zaniechano jego poboru po 1555 roku.

« Powrót do Leksykonu