Łuszczkiewicz Władysław
Władysław Łuszczkiewicz – ur. 3 września 1828 roku w Krakowie i zm. 23 maja 1900 w Krakowie – polski malarz, historyk sztuki, muzeolog, konserwator zabytków oraz pedagog. Ukończył filozofię i historię na UJ w Krakowie, jednocześnie uczył się rysunku oraz malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych, podróżował do Berlina i Drezna.
Z racji posiadania talentu uzyskał stypendium i udał się na studia zagraniczne. Przebywał w Paryżu, spotykał się m.in. z Juliuszem Słowackim. Zwiedzał muzea i galerie malarstwa w całej Europie, do Krakowa powrócił w 1850 roku i był do śmierci bardzo aktywny twórczo oraz brał intensywny udział w życiu towarzysko-artystycznym miasta. Łuszczkiewicz był doskonałym znawcą realiów historycznych oraz świetnym rysownikiem, zajmował się malarsko tematyką batalistyczną oraz czysto historyczną – był prekursorem historyzmu w polskim malarstwie. Malował także obrazy religijne, portrety oraz krajobrazy, jak i sceny rodzajowe.
W zasadzie przez całe dorosłe życie zajmował się także działalnością pedagogiczną, pod swoim okiem wykształcił wielu znanych i cenionych artystów malarzy, był profesorem Jana Matejki, Stanisława Wyspiańskiego, Józefa Mehoffera, Jacka Malczewskiego oraz wielu innych. Jako historyk sztuki wniósł wielki wkład w polskie badania owej dziedziny nauki, publikował felietony, opracowania, eseje. Był także cenionym muzealnikiem i konserwatorem zabytków.
« Powrót do Leksykonu