Studnicki Władysław

Władysław Studnicki-Gizbert – ur. 15 listopada 1867 r. w Dyneburgu, zm. 10 stycznia 1953 r. w Londynie, polski polityk i publicysta. W młodości zesłany na Syberię za działalność socjalistyczną. Z czasem skierował się ku poglądom narodowym. Rozstał się z ruchem nacjonalistycznym, ponieważ miał odmienne zdanie na temat stosunków z Rosją. Studnicki był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli orientacji proniemieckiej. W 1936 roku został zaproszony na zjazd NSDAP w Norymberdze.

Wobec rozwoju wydarzeń przed II wojną światową, ostrzegał Józefa Becka, że związanie się z Wielką Brytanią będzie miało dla Polski fatalne konsekwencje. Wydał też w czerwcu 1939 roku książkę „Wobec nadchodzącej drugiej wojny światowej”, w której prognozował samotną wojnę Polski z Niemcami i ryzyko ataku Związku Sowieckiego. Nakład książki został skonfiskowany w dniu druku. W czasie II wojny światowej protestował przeciwko niemieckim metodom terroru i oskarżał niemieckie władze o popełnianie zbrodni w Polsce.

W Berlinie został aresztowany przez Gestapo i internowany. W sierpniu 1940 powrócił do Warszawy, utrzymywał kontakty z władzami okupacyjnymi, często skutecznie interweniował w sprawach osób uwięzionych przez Niemców. W 1941 roku został ponownie aresztowany i uwięziony na Pawiaku. Po II wojnie światowej jego utwory objęte były zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek.

« Powrót do Leksykonu