Skarszewski Wojciech

Wojciech Skarszewski herbu Leszczyc (ur. 10 listopada 1743, zm. 12 czerwca 1827 w Warszawie) – biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny chełmski w latach 1791–1805, biskup diecezjalny lubelski w latach 1805–1824, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w latach 1824–1827, pisarz wielki koronny, podkanclerzy koronny.

Podczas pertraktacji z Jakobem Sieversem agitował za ratyfikacją traktatów rozbiorowych, członek Komisji Edukacji Narodowej, zwalniał z przysięgi na wierność Konstytucji 3 maja. Podczas Insurekcji kościuszkowskiej skazany na karę śmierci, uratowany dzięki interwencji nuncjusza papieskiego. Zwolennik wolnomularstwa. W czasach II RP młodzież pozostawiała przy jego trumnie sznur od szubienicy.

« Powrót do Leksykonu