Zbrodnia katyńska

Zbrodnia katyńska – kwalifikowana jako zbrodnia komunistyczna, polegała na rozstrzelaniu wiosną 1940 roku co najmniej 21 857 obywateli Polski, w tym ponad 10 tys. oficerów wojska i policji, na mocy decyzji nr P13/144 najwyższych władz ZSRS z 5 marca 1940 roku. Egzekucji ofiar, uznanych za „wrogów władzy sowieckiej” i zabijanych strzałami w tył głowy z broni krótkiej, dokonała sowiecka policja polityczna NKWD. W latach 1940–1990 władze ZSRS zaprzeczały swojej odpowiedzialności za zbrodnię katyńską, obarczając winą Niemców (kłamstwo katyńskie).