Bronisław Komorowski (ur. 1889)

Bronisław Komorowski – urodzony 25 maja 1889 w Barłożnie, zamordowany 22 marca 1940 w Stutthofie – błogosławiony Kościoła katolickiego, polski duchowny katolicki oraz działacz polskiego ruchu narodowego w przedwojennym Gdańsku. Bronisław w wieku szkolnym był członkiem filaretów. Po gimnazjum wstąpił do seminarium duchownego w Pelplinie (dziś: Wyższe Seminarium Duchowne w Pelplinie). W otrzymał 1914 święcenia kapłańskie. Oprócz działalności kościelnej, ksiądz Bronisław Komorowski prowadził w Gdańsku działalność społeczno-polityczną wśród Polaków. Dzieci podczas katechez uczyły się od niego polskiej historii oraz języka. Od 1919 wygłaszał kazania w języku polskim.

Bronisław w wieku szkolnym był członkiem filaretów. Po gimnazjum wstąpił do seminarium duchownego w Pelplinie (dziś: Wyższe Seminarium Duchowne w Pelplinie). W 1914 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Oprócz działalności kościelnej, ksiądz Bronisław Komorowski prowadził w Gdańsku działalność społeczno-polityczną wśród Polaków. Dzieci podczas katechez uczyły się od niego polskiej historii oraz języka. Od 1919 wygłaszał kazania w języku polskim

Był współzałożycielem Towarzystwa Budowy Kościołów Polskich (1923) mającego być przeciwwagą dla lokalnych kościołów katolickich obsadzonych przez duchowieństwo niemieckie. Działalność ks. Komorowskiego i Towarzystwa doprowadziły do przyznania byłej ujeżdżalni wojskowej we Wrzeszczu, którą następnie przebudowano na kościół św. Stanisława Biskupa. Kościół ten stał się jednym z centrów polskości w Wolnym Mieście Gdańsku i centralnym miejscem osiedla zamieszkanego głównie przez Polaków („Polenhof”).

W latach 1933-1934 był radnym Gdańska – jedynym (z 54) przedstawicielem Polaków tamże. M.in. na skutek starań księdza Komorowskiego powstała Gmina Polska Związek Polaków. Ks. Bronisław Komorowski, jako pierwszy duszpasterz polskich studentów Politechniki Gdańskiej, niejednokrotnie odważnie stawał w obronie prześladowanych młodych Polaków studiujących w Gdańsku. W 25. rocznicę jego pracy kapłańskiej odbyła się 2 kwietnia 1939 roku w kościele świętego Stanisława wielka manifestacja patriotyczna, m.in. z udziałem komisarza generalnego Rzeczypospolitej Polskiej Mariana Chodackiego.

1 września 1939 został aresztowany, pobity i uwięziony w Gdańsku w Victoriaschule, następnie Niemcy umieścili go w obozie koncentracyjnym w Stutthofie. Został zamordowany wraz z kilkudziesięcioma działaczami polskimi w Wielki Piątek 22 marca 1940 w lasach koło obozu; po wojnie zwłoki wszystkich ekshumowano i złożono na cmentarzu w Gdańsku-Zaspie.