Górecki Marian

Ks. Marian Górecki – ur. 2 maja 1903 r. w Poznaniu, zm. 22 marca 1940 r. w Stutthof, błogosławiony Kościoła katolickiego, polski duchowny katolicki, prezbiter, męczennik. Mając 17 lat wstąpił jako ochotnik do wojska, by walczyć w wojnie polsko-bolszewickiej. Następnie powrócił do szkoły i po zdanej maturze wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. 1 lipca 1928 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował najpierw jako wikariusz w Lesznie, a następnie jako prefekt w Seminarium Nauczycielskim w Koźminie i Wolsztynie. Pełnił także funkcję kapelana harcerzy.

W 1933 roku został skierowany do pracy w diecezji gdańskiej, gdzie opiekował się tamtejszą Polonią. Pracował z młodzieżą i polskimi stowarzyszeniami. Był także prefektem w Gimnazjum Polskim Macierzy Szkolnej w Gdańsku oraz rektorem kaplicy MB Częstochowskiej w Gdańsku Nowym Porcie. Przez dwa lata był również kapelanem pomocniczym Wojskowej Składnicy na Westerplatte.

1 września 1939 roku został aresztowany i następnego dnia przewieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Stutthof. 21 marca 1940 roku, w Wielki Czwartek brał udział w pierwszej nielegalnej obozowej mszy świętej. Następnego dnia wraz z 66 osobami (m.in. z ks. Bronisławem Komorowskim) został rozstrzelany. Został beatyfikowany przez Jana Pawła II 13 czerwca 1999 roku w grupie 108 błogosławionych męczenników II wojny światowej.