Ściegienny Piotr
Ks. Piotr Ściegienny – ur. 31 stycznia 1801 r. w Bilczy koło Kielc, zm. 6 listopada 1890 r. w Lublinie, ksiądz katolicki, nauczyciel ludowy, polski działacz niepodległościowy i przywódca chłopski, autor publikacji politycznych, zesłaniec syberyjski. Pochodził z chłopskiej rodziny, po ukończeniu szkoły elementarnej i Szkoły Wojewódzkiej w Kielcach, pracował przez cztery lata jako nauczyciel wiejski i urzędnik. W 1827 roku wstąpił do seminarium pijarskiego w Warszawie i i w 1832 roku otrzymał święcenia kapłańskie.
Gdy skasowano zakon za działalność patriotyczną został księdzem diecezjalnym. Piastował funkcję wikarego, a później proboszcza w parafiach południowej Lubelszczyzny. Około 1840 roku rozpoczął agitację rewolucyjną wśród chłopów Lubelszczyzny, gdzie był duszpasterzem, i Kielecczyzny, skąd pochodził i gdzie miał wielu przyjaciół. Zwerbował do współpracy znaczną część duchowieństwa i inteligencji małomiasteczkowej, nawiązał kontakt z organizacjami rewolucyjnymi i niepodległościowymi.
Swoje poglądy rozpowszechniał w kopiowanych ręcznie broszurkach, które rozprowadzano wśród chłopstwa. Spod jego rąk wyszła „Złota książeczka”, stanowiąca streszczenie dziejów ludzkich, wyjaśniające przyczyny nierówności i ucisku narodowościowego na ziemiach polskich. Podstawą działalności publicznej księdza Piotra Ściegiennego była jednoczesna walka o niepodległość Polski i o pełne uwłaszczenie chłopów. Postulował zniesienie wielkiej własności ziemskiej.
W marcu 1844 roku został przeniesiony na probostwo w Chodlu koło Opola Lubelskiego. Na październik tego roku, Piotr Ściegienny planował wybuch przygotowanego przez niego powstania. Jednak po wystąpieniu na zjeździe chłopskich powstańców w Krajnie pod Kielcami, został aresztowany przez władze carskie. Po dwuletnim śledztwie skazano go na karę śmierci, wyrok zamieniono na bezterminowe zesłanie na Syberię. Władze kościelne pozbawił go godności kapłańskiej. Do kraju wrócił w 1871 roku, zamieszkał u znajomych i rodziny. Dopiero siedem lat przed śmiercią udało mu się odzyskać utracone godności kapłańskie.