15. Ballada o poetach współczesnych (Andrzej Kołakowski)

[Powrót do tekstów z płyty Kontrrewolucja]

15. Ballada o poetach współczesnych (wykonanie Andrzej Kołakowski)

Nie po drodze mi z wami poeci
Bo wam duszę ktoś w plastik spakował
Znak jakości przykleił na plecach
Porozmieniał wam myśli na słowa

Nie po drodze mi z wami poeci
Bo wam prawda jak robal obrzydła
Wasz kręgosłup jest giętki jak guma
I co wieczór karleją wam skrzydła

W moim sercu od kilku pokoleń
Dziedziczone nie goją się rany
Drobne kłamstwa nie plamią sumienia
Więc się pewnie nie prędko spotkamy

Nie pozwalam by pluły mi w duszę
Karły w ludzkich ukryte postaciach
Wy z błazeńskim kroczycie sztandarem
A stroicie się w szaty Syracha

Ja co wieczór przyklękam przed krzyżem
Wierzę w Trójcę, Bóg, Honor, Ojczyzna
Jestem dumny ze swojej polskości
Do poglądów nie wstydzę się przyznać

Choć nie dla mnie warszawskie salony
A codzienność mnie dławi jak chusta
Dobrze będzie za lat kilkanaście
Bez kieliszka się zbliżyć do lustra