14. Karotka – Bajka druga

Gajcy

Tekst jest inspirowany wierszem Tadeusza Gajcego. Zobacz wszystkie wiersze Gajcego.

Konie gradem bułanym
rozdwoiły tętent –
Nad strumieniem za siedmioma lasami
myły pieniste ramiona boleściwe panny
żalem zdjęte.

Siedem tęcz w uszach miały,
siedem zmierzchów na rzęsą,
nad strumieniem za siedmioma górami,
za ciszą leśną.

A w komnatach szklanego zamku
o zamyślonych kolumnach
więdły kwiaty z płonącego laku
nad trumną.

Jabłko w trumnie leżało
pomarszczone jak twarz
zapach bardzo był mocny
więc przymykała oczy pałacowa straż.

Za oknami jasnymi
na stołeczkach o nóżkach złoconych
siedmiu garbusków patrzało w wędki –

przekrzywiły się na głowach
porcelanowe korony
ku pannom żalem zdjętym.