Tadeusz Gajcy

[ Powrót do poezji ]

•

Tom „Wiersze niewymierne” (1942)

Wydany w czasie okupacji debiutancki tomik Tadeusza Gajcego został wydany pod pseudonimem Karol Topornicki. Jest to zbiór 9 wierszy. To, co je łączy, to przede wszystkim ich klimat. Jest to zupełnie inna rzeczywistość. To coś pomiędzy snem i jawą, świadomością i nieświadomością, baśnią a życiem.

„Czarne okna”
„Korale”
„Jezioro”
„Ballada o chłopcu przydrożnym”

…

Zobacz wszystkie wiersze z tomiku „Wiersze niewymierne”

•

Tom „Widma” (1943)

Drugi tomik Gajcego „Widma” ukazał się w podziemnym wydawnictwie w 1943 roku. Od razu zyskał rozgłos w podziemiu i znalazł się w antologii literatury okupacyjnej. W wierszach można odnaleźć obraz rzeczywistości okupacyjnej, widoczne jest też przeczucie tragicznej przyszłości. Poezja Gajcego skupia się raczej na tym małym, wewnętrznym i codziennym świecie, który mamy w zasięgu. Jest on w najwyższym stopniu przesycony jednak historią, której obecność ciągle daje o sobie znać i wprowadza jakiś dziwny stan niepokoju, opisywany zawsze w mrocznych barwach i obrazach.

„Widma – Poemat”
„Wczorajszemu”
„Droga tajemnic”

…

Zobacz wszystkie wiersze z tomiku „Widma”

•

Tom „Grom powszedni” (1944)

Wiersze z trzeciego tomiku Tadeusza Gajcego zalicza się zwykle do katastrofizmu wizyjno-symbolicznego. Tym co odróżnia Gajcego od innych poetów, zarówno rówieśników jak i następnych, jest surrealizm. Niewątpliwie jest to poetyka bardzo trudna w odbiorze, wymagająca koncentracji i dużej dozy cierpliwości. Przewodnim motywem wierszy stała się myśl o mistycznym sensie ofiary w imię miłości do ludzi i ojczyzny, a kluczowymi kwestiami były oswajanie śmierci i wybór pomiędzy nienawiścią i miłością.

„Przesłanie”„Do zmarłej”
„Poemat letargiczny”
„Pieśń nostalgiczna”

…

Zobacz wszystkie wiersze z tomiku „Grom powszedni”