Cel 1: Wyeliminować ubóstwo we wszystkich jego formach na całym świecie

[Powrót do: Agenda ONZ 2030]

ONZ wskazuje, że od 2000 roku światowe wskaźniki ubóstwa spadły o ponad połowę. Mimo tego 783 milionów ludzi, co stanowi 10% globalnej populacji, żyje poniżej międzynarodowej granicy ubóstwa, tj. za mniej niż 1.90 USD dziennie.

W skali globalnej na 100 mężczyzn przypadają 122 kobiety w wieku 25–34 lat żyjące w skrajnym ubóstwie, a a 2016 roku tylko 45% ludności świata było faktycznie objętych co najmniej jednym świadczeniem pieniężnym z tytułu ochrony socjalnej. Według Agendy ONZ jednym ze sposobów na rozwiązanie problemu ubóstwa jest więc zapewnienie świadczeń socjalnych.

Jednym ze sposobów na zdobycie środków na świadczenia socjalne jest zwiększenie podatków i innych opłat, m.in. tych związanych z ochroną klimatu. W opracowaniu do Agendy ONZ można przeczytać, że za ubóstwo na świecie odpowiadają również warunki klimatyczne. Tylko w 2017 roku straty gospodarcze spowodowane katastrofami, w tym trzema potężnymi huraganami w USA i na Karaibach, oszacowano na ponad 300 mld USD.

Więcej o zmianach klimatycznych oraz zadaniach Agendy ONZ 2030 mających powstrzymać zmiany klimatyczne: Cel 13: Podjąć pilne działania w celu przeciwdziałania zmianom klimatu i ich skutkom.

Wysokie wskaźniki ubóstwa często dotyczą małych, niestabilnych i dotkniętych konfliktami zbrojnymi państw, a Azja Południowa i Afryka Subsaharyjska to miejsca, gdzie żyje znaczna większosć ludzi w skrajnym ubóstwie. Środki na walkę z ubóstwem w krajach mało rozwiniętych mają być dostarczone przez międzynarodowe instytucje, ale także mają one pochodzić z krajów lepiej rozwiniętych. 

Rozwiązanie tych problemów mają przynieść zadania wyznaczone przez ONZ w Agendzie 2030:

1.1 Do 2030 roku wyeliminować skrajne ubóstwo w odniesieniu do wszystkich ludzi na całym świecie, aktualnie określone jako utrzymywanie się za mniej niż 1,25 USD dziennie

1.2 Do 2030 roku zmniejszyć przynajmniej o połowę odsetek mężczyzn, kobiet i dzieci żyjących w ubóstwie, we wszystkich jego wymiarach określonych zgodnie z polityką danego kraju.

1.3 Wdrożyć właściwe dla poszczególnych krajów systemy i mechanizmy zabezpieczenia społecznego dla wszystkich ludzi, włącznie z najniższymi klasami społecznymi, oraz objąć nimi do 2030 roku jak największą liczbę ludzi ubogich i szczególnie narażonych.

1.4 Do 2030 roku zapewnić wszystkim kobietom i mężczyznom, w szczególności osobom ubogim i szczególnie podatnym na zagrożenia, równe prawa w dostępie do zasobów gospodarczych oraz podstawowych usług, prawo do własności i sprawowania kontroli nad gruntami i innym mieniem, prawo dziedziczenia, dostęp do stosownych nowych technologii oraz usług finansowych, w tym mikrofinansowania.

1.5 Do 2030 roku zbudować odporność na zagrożenia wśród osób ubogich i narażonych na zagrożenia, zmniejszyć ich podatność na zagrożenia i bezbronność wobec ekstremalnych zjawisk klimatycznych oraz innych wstrząsów gospodarczych, społecznych i środowiskowych, a także katastrof naturalnych.

1.a Zagwarantować znaczącą mobilizację środków pochodzących z różnych źródeł, w tym ze zwiększonej współpracy rozwojowej, by zapewnić odpowiednie i przewidywalne środki dla krajów rozwijających się, w szczególności dla państw najsłabiej rozwiniętych, w celu umożliwienia realizacji programów i polityki w zakresie wyeliminowania ubóstwa we wszystkich jego formach.

1.b Stworzyć ramy stabilnej polityki na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym w oparciu o strategie rozwoju wspierające ubogich i uwzględniające kwestię płci, by wesprzeć szybkie inwestowanie w działania ukierunkowane na eliminację ubóstwa.