Jaroń Jan Nikodem

Jan Nikodem Jaroń – ps. Nikodem Arios – ur. 3 maja 1881 w Jastrzygowicach, zm. 1 sierpnia 1922 w Lublińcu – poeta i dramatopisarz, walczył w III Powstaniu śląskim.

Od młodości przejawiał propolską postawę, został za jej prezentowanie usunięty z gimnazjum. Studiował filologię na Uniwersytecie Wrocławskim, wydawał tomiki wierszy, pisał dramaty, satyry i komedie obyczajowe. Z racji słabego zdrowia często udawał się na leczenie, np. do Szwajcarii. Przerwał podjęte studia prawnicze z powodu braku pieniędzy, pracował jako korepetytor w prywatnych majątkach, pisywał do gazet na terenie Śląska Opolskiego, sprzeciwiał się niemieckiej i antypolskiej argumentacji. Pracował także jako działacz plebiscytowy w Bytomiu, brał udział w III Powstaniu śląskim, wyzwalał Olesno. Po jego zakończeniu pracował jako aplikant sądowy w Ostrowie Wielkopolskim.

« Powrót do Leksykonu