Pakistan

Pakistan jest dzisiaj drugim największym krajem muzułmańskim na świecie i światową potęgą posiadającą dostęp do broni jądrowej. Powstał on po odłączeniu się od Indii w 1947 roku. W tym dwustu milionowym państwie istnieje 2,5% grupa chrześcijan, którzy są marginalizowani i narażeni na ataki przemocy. Od lat osiemdziesiątych XX wieku wzrasta tam w siłę islam i nasilają się ataki ze strony ugrupowań talibskich. Pakistańscy chrześcijanie, którzy pozbawieni są jakiegokolwiek wsparcia oprócz nielicznych organizacji pozarządowych, wywodzą się z najniższych kast dawnego indyjskiego społeczeństwa. Dziś mniejszość chrześcijańska walczy o swoją wiarę i przetrwanie.

W 2009 roku siedmioro chrześcijan zostało spalonych żywcem, a siedemdziesiąt siedem domów podpalono. W marcu 2013 roku około 3000 osób splądrowało i podpaliło setkę domów w chrześcijańskiej dzielnicy. Powodem była banalna sprzeczka między chrześcijaninem, a jednym z jego wieloletnich przyjaciół – muzułmaninem po zakrapianej imprezie. 22 września 2013 roku miał miejsce atak na kościół katolicki w Peszawarze. Zamachowiec samobójca zabił wtedy blisko sto ludzi, drugie tyle zostało rannych.

Jednak jedną z najbardziej symbolicznych sytuacji związanych z prześladowaniami chrześcijan jest sprawa Asii Bibi, niepiśmiennej wieśniaczki, matki piątki dzieci, skazanej na śmierć za bluźnierstwo (jako pierwsza kobieta w Pakistanie) pod koniec 2010 roku i nadal przetrzymywanej w areszcie.

Duża część chrześcijan w Islamabadzie mieszka w slumsach gdzie panują fatalne warunki życia. Czują się zagrożeni mimo, że ich muzułmańscy sąsiedzi uważają, że chrześcijanie nie mają powodów do obaw, a wszystkie nieprzyjemności jakie ich dosięgły były  spowodowane zwykłymi nieporozumieniami.