Kurowski Apolinary

Apolinary Kurowski – ur. 1818 r. w Wielkopolsce, zm. 11 maja 1878 r. w Baden, pułkownik Powstania styczniowego. W 1846 roku przystał do spisku organizującego wybuch powstania. Został aresztowany przez Prusaków i w 1847 roku skazany na śmierć przez ścięcie. Uwolniono go w 1848 roku i wziął udział w Powstaniu wielkopolskim z 1848 roku. Po wybuchu Powstania styczniowego został mianowany naczelnikiem województwa krakowskiego.

Przeprowadził koncentrację oddziałów powstańczych w okolicach Ojcowa, gdzie zgromadził 2500 ludzi. Dokonał licznych wypadów na pograniczne rosyjskie komory celne i garnizony. Posądzany o nieudolne dowodzenie w czasie bitwy pod Miechowem został usunięty ze stanowiska wojewody. W lutym 1864 roku pojawił się w Królestwie Polskim, jako dowódca dywizji krakowskiej w II korpusie Józefa Hauke-Bosaka, a następnie szef sztabu w tym korpusie. Po upadku Powstania wyemigrował do Szwajcarii.

« Powrót do Leksykonu