Aspis Feliks

Feliks Aspis – ur. 27 lipca 1901 r. w Warszawie, polski prawnik i polityk żydowskiego pochodzenia, pułkownik LWP, sędzia Najwyższego Sądu Wojskowego, odpowiedzialny za skazanie na śmierć oficerów Wojska Polskiego w latach 1945-1956. Ukończył w 1929 roku Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, do 1939 roku pracował jako aplikant adwokacki i adwokat w Sądzie Okręgowym w Łodzi. W październiku 1939 roku znalazł się we Lwowie, gdzie zmobilizowano go do Armii Czerwonej i ewakuowano w głąb ZSRS. Został członkiem Związku Patriotów Polskich, a w maju 1944 zgłosił się do LWP. Służył jako oficer śledczy Naczelnej Prokuratury Wojskowej, a następnie podprokurator Wojskowej Prokuratury Okręgowej w Warszawie. W latach 1950-1957 był sędzią Wydziału II Najwyższego Sądu Wojskowego.

Po śmierci Bolesława Bieruta w 1956 roku powołano komisję dla zbadania odpowiedzialności byłych pracowników naczelnych wojskowych organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości. Komisja od nazwiska jej szefa, Mariana Mazura, została nazwana komisją Mazura. Raport komisji oskarżył Feliksa Aspisa o dokonanie 13 mordów sądowych. Jedyną konsekwencją jaką wobec niego wyciągnięto było przeniesienie do rezerwy. Został radcą prawnym w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku, później w Elektrimie. W 1969 roku wyjechał do Izraela.

« Powrót do Leksykonu