Józewski Henryk

Henryk Józewski – ur. 6 sierpnia 1892 r. w Kijowie, zm. 23 kwietnia 1981 r. w Warszawie – Henryk Józewski – ps. Niemirycz, Olgierd (ur. 6 sierpnia 1892 w Kijowie, zm. 23 kwietnia 1981 w Warszawie) – polski polityk, malarz, piłsudczyk, minister spraw zagranicznych, wojewoda wołyński oraz łódzki. W 1915 roku został zasłany wraz z ojcem do Saratowa przez władze carskie. Powodem była jego działalność niepodległościowa. Powrócił do Kijowa po Rewolucji lutowej i działał w Polskiej Organizacji Wojskowej, tworzył obrazy – akwarele oraz portrety. W 1919 roku został wiceministrem spraw wewnętrznych w rządzie Ukraińskiej Republiki Ludowej, podczas wojny polsko-bolszewickiej przebywał w otoczeniu Symona Petlury. Po wojnie powrócił do działalności artystycznej i zamieszkał w Warszawie. Józefski był przyjacielem Józefa Piłsudskiego i powrócił do polityki po zamachu majowym – był szefem gabinetu Piłsudskiego za czasów premierostwa marszałka, a także wojewodą wołyńskim i ministrem spraw zagranicznych w rządzie Kazimierza Bartla oraz Walerego Sławka.

Jako wojewoda był zwolennikiem współpracy i zgodnego współżycia Polaków i Ukraińców. Podczas II wojny światowej działał w konspiracji wojskowej, po zakończeniu konfliktu nadal walczył o niepodległość Polski, ukrywał się do 1953 roku. Aresztowany przez UB został skazany na dożywocie, ale na podstawie amnestii w roku 1956 zmniejszono mu karę, a następnie anulowano wyrok. Po wyjściu na wolność zajmował się malarstwem, tworzył pejzaże oraz portrety. Spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim, a jego obrazy znajdują się w Muzeum Narodowym w Warszawie.

« Powrót do Leksykonu