Żabczyc Jan

Jan Żabczyc – nie są dokładnie znane lata jego życia, badacze ustalili, iż ten polski poeta urodził się po 1580 roku, a zmarł po 1629. Uznaje się za prawdopodobne, że pochodził z rodziny chłopskiej bądź mieszczańskiej, studiował na Akademii Krakowskiej. Żabczyc był autorem pierwszego polskiego zbioru kolęd, zatytułowanego „Symfonie anielskie”. Lektura ta liczyła 36 pieśni, które były względem siebie bardzo zróżnicowane tematycznie i formalnie. W skład „Symfonii anielskich” wchodziły również dialogizowane pastorałki oraz „Instrukcja”, w której autor zawarł odesłania do wówczas popularnych melodii polskich.

Inne ważne dzieła Jana Żabczyca to „Praktyka dworska”, „Etyka dworskie”, „Polityka dworskie”. Zawierały one głównie aforyzmy, wierszyki i przekształcone przysłowia. Poeta stworzył również parodię (tzn. prognostyk astrologiczny) o tytule „Kalendarz wieczny”.

« Powrót do Leksykonu