Konrad mazowiecki

Konrad mazowiecki – ur. w 1187 lub 1188, zm. 31 sierpnia 1247 r., był drugim synem księcia krakowskiego Kazimierza Sprawiedliwego. Doszło do podziału ojcowizny pomiędzy braćmi Leszkiem i Konradem. Pierwszemu, jako starszemu, przypadły tereny Sandomierszczyzny i pretensje do ziemi krakowskiej, Konradowi zaś – Mazowsze z Kujawami. W 1206 roku Konrad sprowadził na Mazowsze z Wielkopolski cystersów, którzy zajęli się nawracaniem pogan wśród Prusów i Jaćwingów.

Wobec klęski podbicia pogańskich plemion, Konrad mazowiecki sprowadził zakon krzyżacki, który zająłby się tylko walką z niewiernymi, oddając mu w dzierżawę ziemię chełmińską. Zaprzątnięty walkami o ziemię krakowską, Konrad mazowiecki zlekceważył narastające niebezpieczeństwo ze strony zakonu krzyżackiego. Zajął Kraków na krótko w 1229 roku i ponownie w latach 1241-1243.

« Powrót do Leksykonu