Modernizm katolicki

Modernizm katolicki – prąd myślowy w katolicyzmie przełomu XIX i XX wieku, który wskazywał potrzebę przeprowadzenia zmian w nauce katolickiej.

Miała ona zniwelować dystans, jaki dzieli kościelną tradycję od ówczesnej filozofii oraz nauki. Szczególne znaczenie modernizm katolicki posiadał w Europie Zachodniej. Jego założenia negowały agnostycyzm, zaprzeczały proroctwom i cudom i faktowi założenie Kościoła przez Jezusa Chrystusa, jak i wiodącej roli Piotra jako głowy Kościoła. W kreowanie założeń tejże ideologii zaangażowany walnie był Ernesto Buonaiuti. Ona sama została potępiona przez papieża Piusa X.

« Powrót do Leksykonu