Szczur Roman

Roman Szczur ps. „Urszula” – ur. 15 sierpnia 1910 r. w Kolonii Roszki Urdyckie k. Zamościa, zm. 23 stycznia 1950 r. we Wrocławiu, podoficer Korpusu Ochrony Pogranicza, członek AK, DSZ i WiN, Żołnierz Wyklęty. W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku znalazł się w niewoli sowieckiej, z której udało mu się zbiec. Włączył się w działalność ZWZ-AK. Zorganizował liczne akcje bojowo-dywersyjne wymierzone w Niemców, był też podoficerem szkoleniowym. Po wkroczeniu Armii Czerwonej na ziemie polskie był zagrożony aresztowaniem, pozostał więc w konspiracji. Przeprowadził kilka akcji uwolnienia więźniów z komunistycznych więzień i posterunków. 8 maja 1946 roku, dowodząc 12 żołnierzami WiN, rozbił więzienie w Zamościu uwalniając 301 więźniów.

Zagrożony aresztowaniem wyjechał na ziemie zachodnie i ujawnił się przed komisją amnestyjną 22 marca 1947 roku. Wobec trudnej sytuacji swoich byłych żołnierzy, 11 marca 1949 roku przeprowadził akcję rekwizycyjną na Bank Spółdzielczy w Nowej Soli, a zdobyte pieniądze przeznaczył na wsparcie dla rodzin aresztowanych i represjonowanych. Został aresztowany 28 marca 1949 roku przez funkcjonariuszy UB. Został skazany na karę śmierci, wyrok wykonano 23 stycznia 1950 roku w więzieniu we Wrocławiu.

« Powrót do Leksykonu