Grabowski Wacław
Wacław Grabowski ps. „Puszczyk” – ur. 10 grudnia 1916 r. w Krępie, zm. 5 lipca 1953 r. w Niedziałkach, dowódca ostatniego oddziału podziemia niepodległościowego na północnym Mazowszu – w powiecie mławskim, Żołnierz Wyklęty. W czasie niemieckiej okupacji był żołnierzem ZWZ-AK w obwodzie Mława. Służył w Kedywie i oddziale partyzanckim. Po wkroczeniu Sowietów działał w ROAK.6 czerwca 1945 roku uczestniczył w akcji na PUBP w Mławie, podczas której uwolnionych zostało 32 więźniów.Po rozwiązaniu oddziału w 1945 roku Wacław Grabowski przedostał się do amerykańskiej strefy okupacyjnej w Niemczech.
Po krótkiej emigracji powrócił do Polski i podjął antykomunistyczną działalność konspiracyjną. Zorganizował oddział partyzancki należący do NZW, a po jego likwidacji nawiązał kontakt z Mieczysławem Dziemieszkiewiczem ps. „Rój”. 5 lipca 1953 roku oddział Wacława Grabowskiego został otoczony przez grupę operacyjną UB i MO liczącą 1300 osób. Nie widząc nadziei w odparciu ataku Wacław Grabowski popełnił samobójstwo. Miejsce jego pochówku nie jest znane.
« Powrót do Leksykonu