Marchewka Stanisław

Stanisław Marchewka ps. „Ryba” – ur. 15 listopada 1908 r. w Jeziorku k. Łomży, zm. 4 marca 1957 r. w Jeziorku, podoficer zawodowy Wojska Polskiego, Żołnierz Wyklęty, ostatni oficer podziemia poakowskiego, który zginął z bronią w ręku. W konspiracji działał od 1940 roku, dowodził plutonem w ZWZ i AK, brał udział w akcji Burza, po której rozwiązał oddział. Został wcielony do LWP, wraz z grupą swoich żołnierzy. Na rozkaz podziemia zdezerterował na początku 1945 roku i włączył się w struktury AKO, przewodniczył walce czynnej rejonu D AKO. Jego oddział wykonał wiele akcji likwidując konfidentów sowieckich, a także posterunki MO. Grupa Stanisława Marchewki uczestniczyła też w akcji rozbicia aresztu UB w Grajewie, dokonanej w nocy z 8 na 9 maja 1945 roku, podczas której uwolniono 60 więźniów, a także zdobyto dokumenty i broń.

Po rozwiązaniu Delegatury Sił Zbrojnych, oddział Stanisława Marchewki znalazł się w szeregach WiN, jednak nie odpowiadały mu nowe metody walki i w 1946 roku opuścił szeregi konspiracji. Zagrożony aresztowaniem, pozornie zgodził się na współpracę z UB, nawiązał kontakt z Janem Tabortowskim i poinformował go o działaniach podjętych przez UB. Ponownie włączył się w działania zbrojnej konspiracji. Zginął w wyniku zdrady, zabity przez funkcjonariusza UB.

« Powrót do Leksykonu