Zbrodnia w Piaśnicy

Zbrodnia w Piaśnicy – był to szereg zbiorowych egzekucji dokonanych przez Niemców w lasach piaśnickich znajdujących się nieopodal Wejherowa. Masowe egzekucje rozpoczęły się z końcem października 1939 roku i były przeprowadzane do początków kwietnia 1940 roku – były one częścią Intelligenzaktion (akcji „Inteligencja”). Wykonawcami i sprawcami mordów byli SS-mani oraz członkowie Selbstschutzu.

Według szacunków historyków ofiarą ludobójstwa w lasach piaśnickich było od 12 do 14 tys. ludzi, w tym przedstawicieli polskiej inteligencji z terenów Pomorza Gdańskiego. W lasach piaśnickich mordowano także Czechów, Polaków, a nawet Niemców (przeciwników nazizmu) przywożonych z głębi III Rzeszy. Piaśnica jest po KL Stutthof największym miejscem kaźni polskiej ludności na Pomorzu w okresie II wojny światowej i z tej racji często jest ona nazywana „Kaszubską Golgotą” i „pomorskim Katyniem”.

Zobacz więcej: Zbrodnia w Piaśnicy 1939-40

« Powrót do Leksykonu