Jóźwiak Czesław

Czesław Jóźwiak – ur. 7 września 1919 r. w Łażynie k. Bydgoszczy, zm. 24 sierpnia 1942 r. w Dreźnie, polski męczennik chrześcijański II wojny światowej, wychowanek Salezjańskiego Oratorium św. Jana Bosko w Poznaniu, jeden z Poznańskiej Piątki. Do oratorium trafił w wieku 10 lat, należał też do harcerstwa.

We wrześniu 1939 roku walczył na froncie, a następnie w konspiracji związał się z Narodową Organizacją Bojową. Do organizacji wciągnął pozostałych kolegów z Oratorium: Edwarda Kaźmierskiego, Franciszka Kęsego, Edwarda Klinika i Jarogniewa Wojciechowskiego. 23 września 1940 roku cała piątka została aresztowana przez gestapo. Przebywał w więzieniu gestapo w Domu Żołnierza w Poznaniu, następnie w niemieckim obozie w Forcie VII i więzieniu przy ul. Młyńskiej w Poznaniu.

W listopadzie 1940 roku został przeniesiony do więzienia we Wronkach, a później do więzienia sądowego w Berlinie – Neukölln i ciężkiego więzienia Zwickau. 1 sierpnia 1942 roku został skazany na śmierć i zamordowany 24 sierpnia w Dreźnie poprzez zgilotynowanie. Beatyfikował go papież Jan Paweł II w 1999 roku, w gronie 108 polskich męczenników.

Zobacz więcej: Poznańska Piątka.

« Powrót do Leksykonu