Witaszek Franciszek

Franciszek Witaszek ps. „Warta” – ur. 8 września 1908 r. w Śmiglu, zm. 8 stycznia 1943 r. w Poznaniu, lekarz, w czasie II wojny światowej członek podziemnej organizacji bojowej Ojczyzna, szef Związku Odwetu Okręgu Poznańskiego. Był też osobistym lekarzem biskupa Walentego Dymka i współpracował z nim w tworzeniu Kościoła Podziemnego. W czerwcu 1940 roku został Pierwszym Szefem Związku Odwetu Okręgu Poznań. Okręg Poznań obejmował tereny Wielkopolski wcielone do III Rzeszy Niemieckiej.

Został aresztowany przez Gestapo 25 kwietnia 1942 roku i skazany przez Policyjny Sąd Doraźny na karę śmierci przez ścięcie. Wyrok został wykonany 8 stycznia 1943 roku w Forcie VII w Poznaniu. Niemcy wystawili głowę Franciszka Witaszka w słoju z formaliną z naklejoną informacją: „Głowa inteligentnego polskiego masowego mordercy”. żonę Franciszka Witaszka zesłano do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, a ich córki do obozu koncentracyjnego dla dzieci w Łodzi. Po przejściu selekcji rasowej zostały poddane germanizacji w ośrodku organizacji Lebensborn tzw. „Gaukinderheim” w Kaliszu. Jako „dzieci niemieckie” zostały przekazane do adopcji niemieckim rodzinom.

« Powrót do Leksykonu